Πάμε για ακόμα περισσότερα...!!!

Παρά τον ανταγωνισμό που όσο περνούν τα χρόνια μεγαλώνει και γίνεται όλο και πιο "άνισος", παρά τα πολλά αγωνιστικά προβλήματα που κάθε χρόνο προκύπτουν, παρά το νέο πιο δύσκολο σύστημα της Euroleague, κόντρα σε όλους και σε όλα, ο μπασκετικός Ολυμπιακός είναι ακόμα εδώ, έτοιμος να φτάσει ακόμα πιο ψηλά, έτοιμος να κερδίσει ακόμα περισσότερα...! Ο Αντιδραστικός αρθρογραφεί για την επιτυχημένη ομάδα στην ιστορία του ελληνικου αθλητισμού...

Όταν το καλοκαίρι του 2011 οι Αγγελόπουλοι ανακοίνωσαν πως αποχωρούν, πολλοί θεωρήσαμε πως τα πέτρινα χρόνια (των Γκιούλιας, Σκλάβου, Πέρι, Μισιάκου κτλ κτλ κτλ) θα επιστρέψουν. Τελικά, οι πρόεδροι μετά την συγκλονιστική αγάπη που έλαβαν απο τον κόσμο του Θρύλου, πείστηκαν να μείνουν! Κι έβαλαν ένα στόχο, ένα project προς υλοποίηση, το οποίο μεταμόρφωσε την ομάδα στην κορυφαία ομάδα στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού και βέβαια σε μία εκ των κορυφαίων στην Ευρώπη!!!

Το project αυτό λοιπόν βασίστηκε γύρω από τέσσερις πυλώνες. Χαμηλό budget (στα πλαίσια της εποχής και της χώρας που ζούμε), ελληνοποίηση και διατήρηση σταθερού κορμού, εφαρμογή ενός  στυλ μπάσκετ (η σχολή που σας έλεγα χθες που βασίζεται στο διάβασμα του αντίπαλου, την άμυνα και την αθλητικότητα-πχ οι γρήγοροι ψηλοί κτλ) και τέλος οι ηγέτες (βλέπε Σπανούλης-Πρίντεζης).

Αυτοί οι τέσσερις πυλώνες παραμένουν αναλλοίωτοι στο χρόνο, ο Ολυμπιακός παραμένει (στρατιωτικά ) πιστός στις αρχές  του και στο πλάνο και οι επιτυχίες αυτής της ομάδας συνεχίζονται και θα συνεχίζονται στο μέλλον!

Παρά τις αντιξοότητες, παρά τα προβλήματα ο Θρύλος είναι ακόμα εδώ:

-Παρα τον ανταγωνισμό (σαφώς μικρότερο budget οι ερυθρόλευκοι, οι παίχτες του πολλές φορές φεύγουν για πολύ μεγαλύτερα συμβόλαια-βλέπε Σλούκα, Χάινς, Ντάνστον, Χάντερ, ενδεχομένως και Λοτζέσκι).
-Παρά τα πολλα αγωνιστικά προβλήματα (πχ οι τραυματισμοί που  κυνηγάνε αυτή την ομάδα,  μέσα στο παρκέ  η τακτική  του Σφαιρόπουλου που δεν είχε πάντα τα επιθυμητά αποτελέσματα ή ακόμα και κάποιες  λανθασμένες επιλογές παιχτών).
-Παρά το νέο μαραθώνιο, σαφώς πιο δύσκολο σύστημα της euroleague (με περισσότερα παιχνίδια κτλ).

Όταν πέρυσι η ομάδα, αποκλείστηκε τόσο πρόωρα απο την Euroleague  και δείχνοντας ένα πολύ κακό αγωνιστικό  πρόσωπο,  πολλοί έσπευσαν να φωνάξουν πως έφτασε το τέλος εποχής αυτής της ομάδας. Κι όμως όχι! Ήταν μια απλά κακή χρονιά. Όλες οι ομάδες δικαιούνται μια κακή χρονιά έτσι δεν είναι; Ήταν μια μεταβατική περίοδος.

Και με πολύ δουλειά, ιδρώτα και ΠΑΝΤΑ με χαμηλά το κεφάλι, η ομάδα δούλεψε, πάλεψε και επέστρεψε! Ο Θρύλος είναι ακόμα εδώ λοιπόν. Έτοιμος για ακόμα περισσότερα!

Τα τέσσερα final 4 την τελευταία εξαετία, οι δυο κατακτήσεις του τροπαίου, ο ένας χαμένος τελικός και βέβαια η φετινή του συμμετοχή που όλοι αναμένουμε. Όλα αυτά δεν φτάνουν! Η ομάδα αυτή έχει να δώσει ακόμα περισσότερα! Άπαντες θέλουμε και οραματιζόμαστε ακόμα περισσότερα! Η δυναμική και η "ενέργεια" αυτής της ομάδας, αυτής της παρέας μας το βγάζουν αυτό το συναίσθημα! ΟΡΑΜΑ...

Άλλωστε ο μέσος όρος ηλικίας  της... τρομάζει! Πλην του Σπανούλη (στα 35) ο οποίος βέβαια ειναι φαινόμενο (...!), διαβάστε τις ηλικίες των υπολοίπων: Πρίντεζης στα 32, Μάντζαρης  27, Παπανικολάου  27, Παπαπέτρου 22, Αγραβάνης 22... Ακόμα και Μιλουτίνοφ 22, Μπιρντς 24, Χάκετ 28...

Μάγκες μιλάμε για πολύ μέλλον... Το τέλος για αυτη την ομάδα αργεί  ακόμα! Νομίζω αυτό είναι πια κατανοητό!

Ότι και να  γίνει στο f4  της Πόλης, είτε ο Θρύλος πάρει την κούπα-είτε βγει τέταρτος, θα μείνει ΜΟΝΟ ΥΠΕΡΗΦΑΝΙΑ και  ΔΙΨΑ ΓΙΑ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ! Πάμε λοιπόν χωρίς κανένα άγχος, με πολύ πάθος και δύναμη, οι 12 παίχτες, ο προπονητής και το stuff του, οι πρόεδροι και βέβαια όλοι  εμείς οι τρελαμένοι με την ομάδα αυτή, ΟΛΟΙ μαζί για ακόμα ένα ραντεβού, για ακόμα ένα final 4!

Κορμιά στο παρκέ, μάχες, "πάλη", γέλια, κλάματα, ανδρεναλίνη. Όλα αυτά που μας έκαναν να γίνουμε ένα με την ομάδα αυτή. Όλα αυτά είμαι σίγουρος πως θα τα ξανα-ζήσουμε στην Πόλη... Στην Πόλη μας...