Τα δύο "διαμαντάκια" της BasketLeague

O Ολυμπιακός ψάχνει για γκαρντ ή/και για σέντερ και υπάρχουν δύο περιπτώσεις εντός των τειχών που αξίζει κανείς να τις προσέξει...Γράφει ο Stouk

Σε πρόσφατη ερώτηση δημοσιογράφου, ο Ντέιβιντ Μπλατ δήλωσε ότι "δεν ψάχνω μόνο για γκαρντ, αλλά και για forward, για center και γενικά για κάθε παίκτη που μπορεί να βοηθήσει την ομάδα". Αρκετά ιντριγκαδόρικη δήλωση, που μάλλον είχε στόχο να μπερδέψει ή μάλλον να... παιδέψει τους δημοσιογράφους, που πάντα ψάχνουν την είδηση.

Η πραγματικότητα, όμως, είναι ότι στο υπάρχον ρόστερ οι "τρύπες" είναι συγκεκριμένες. Είναι σχεδόν αδύνατον ο Ολυμπιακός να αποκτήσει (και άλλον) παίκτη στο 3 ή στο 4, αφού εκεί υπάρχει πληρότητα και θα υπάρχει ακόμα και αν αποχωρήσει ο Τίμα.

Στο 3 ο Παπανικολάου και ο Τουπάν έχουν ξεκάθαρο ρόλο, με τον δεύτερο να μετακινείται και στο 2, σε σφικτά αμυντικά σχήματα. Επιπλέον, λεπτά στη συγκεκριμένη θέση μπορεί να προσφέρει και ο Βεζένκοφ, ο οποίος (κυρίως) παίρνει χρόνο στο 4. Εκεί, δεσπόζει ο Πρίντεζης, ενώ εδώ και κάμποσο καιρό ο Λεντέι παίζει κυρίως εκεί και μάλιστα κάνει πάταγο.

Είναι ηλίου φαεινότερο ότι η "τρύπα" υπάρχει στα γκαρντ και στους σέντερ.

Στα γκαρντ, λοιπόν, ο Μάντζαρης αγνοείται εδώ και πολύ καιρό. Ουσιαστικά τις θέσεις 1-2 μοιράζονται 3 παίκτες. Ο Αρχηγός, ο Γκος και ο Στρέλνιεκς. Σαφώς θεωρούνται λίγοι, αφού ένας μικροτραυματισμός να βγει (που θα βγει. είναι τεράστια η σεζόν) σε κάποιον από τους προαναφερόμενους, τα "κουκιά" δύσκολα βγαίνουν.

Από την άλλη, στο 5 ο Μιλουτίνοφ είναι φέτος ένας πραγματικός οδοστρωτήρας σε άμυνα και επίθεση. Ωστόσο, πίσω του υπάρχει ένα κενό. Ο Λεντέι κάνει όργια στο 4, ενώ αποκτήθηκε για 5άρι, θέση στην οποία δεν μπορεί να ανταποκριθεί για παραπάνω από ελάχιστα λεπτά, με κύριό του πρόβλημα την άμυνα (αν και έχε βελτιωθεί και μπορούμε να του το αναγνωρίσουμε).

Οπότε, επειδή (επαναλαμβάνουμε) η σεζόν είναι βουνό, αν ντεφορμαριστεί ο Μίλου ή μείνει για 2-3 αγώνες εκτός, η παρουσία των Μπόγρη και Λεντέι δεν σε γεμίζει.

Άλλοι λοιπόν πιστεύουν ότι χρειάζεται απόκτηση γκαρντ, με έφεση στο ένας εναντίον ενός και σκληράδα στην άμυνα, άλλοι ότι χρειάζεται ο κλασσικός undersized σέντερ που θα μπορεί να παίξει άμυνα ψηλά στο καλάθι αλλά και στις αλλαγές.

Τα βλέμματα στρέφονται στις ΗΠΑ ("κομμένοι" του ΝΒΑ ή στο ΝΒDL) και στα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα, αλλά μήπως έχουμε "διαμαντάκια" και στην BasketLeague και δεν τα βλέπουμε;;; 

Ο... Χάροου βγήκε παγανιά!

Ο Πεδουλάκης, που και από τον Παναθηναϊκό ακόμα φημιζόταν για το "μάτι" του στους ξένους, έδωσε την μπαγκέτα του Περιστερίου στον Ράιν Χάροου. Ο 27χρονος γκαρντ μέχρι στιγμής τον δικαιώνει απόλυτα, αφού σε 8 αγώνες έχει μ. ο. 17 πόντους (62% διπ., 42% τριπ., 78% βολές!), 5 ασίστ, 3 ριμπ., 3 λάθη και 18 PIR!!

Στην άμυνα δεν είναι... stopper, αλλά ούτε και αδιάφορος και σίγουρα οι επιθετικές του επιδόσεις δεν μπορούν να μείνουν απαρατήρητες, πόσο μάλλον όταν ο Ολυμπιακός έχει σχετικό πρόβλημα σκοραρίσματος στις κλειστές άμυνες.

2ος στις ασίστ πίσω απ' τον Καλάθη και 2ος σε εύστοχα δίποντα. Αξίζει να τον προσέξει κανείς, ειδικά από τη στιγμή που σήμερα ο Ολυμπιακός αγωνίζεται στο ΣΕΦ με το Περιστέρι...

Κρίς Χόρτον: Τα κάνει όλα...

Όσον αφορά τους σέντερ, η Κύμη μπορεί να βρίσκεται στην τελευταία θέση της βαθμολογίας, αλλά ο σέντερ της ξεχωρίζει από χιλιόμετρο. Ο λόγος για τον Κρις Χόρτον, τον 24χρονο απόφοιτο του Austin Peay (όπου είχε 18,8 πόντους μ.ο. και 12 ριμπ!), ο οποίος στο παρελθόν αγωνίστηκε στην Ουγγαρία και στην G League.

O Χόρτον σε 10 αγώνες έχει 12 πόντους (60 % δίπ), είναι μεν κακός στις βολές (55%), αλλά σαρώνει στα ριμπάουντ (8 μ.ο.), στα μπλοκ (1,6 ανά αγώνα) και έχει 17,6 PIR!

Είναι 2ος στα ριμπάουντ, 1ος στα μπλοκ, 1ος στα δίποντα, 3ος στα κλεψίματα και 3ος στο PIR!!

Απέναντι στον Ολυμπιακό (στη δύσκολη νίκη μας με 74-77) είχε 14 πόντους, 6 ριμπ., 1 τάπα και 17 PIR.

Με την ΑΕΚ είχε 25 PIR (11 ποντ., 13 ριμπ., 7 κερδισμένα φάουλ!) και με τον ΠΑΟΚ έκανε το season high του με 38 PIR (24 πόντους, 15 ριμπ, 6 κερδ. φάουλ και 3 κλεψίματα!!!).

Πολύ καλές επιδόσεις για 24χρονο, δεν νομίζετε;;;

Φυσικά, δεν θέλουμε να γίνουμε πιο... ανοιχτομάτηδες από τον ίδιο τον Μπλατ, απλά καταγράφουμε, με γνώμονα τις ανάγκες της ομάδας και την τακτική του Μπλατ να διαλέγει παίκτες από μικρές ομάδες και να τους αναδεικνύει...

Η εμπιστοσύνη στο πρόσωπό του είναι αμέριστη και από τον κόσμο και (κυρίως) και από τους Αφούς...