Ερυθρόλευκοι σέντερ, έτοιμοι για πάρτυ...

Τα επιθετικά plays του Μπλατ, θα μας καθηλώσουν. Θα ναι ΤΕΛΕΙΩΣ διαφορετικά από αυτά που χαμέ συνηθίσει.
Ο νέος τεχνικός του Ολυμπιακού άλλωστε, χρησιμοποιεί συστήματα ΜΟΝΟ από την Μέκκα των προπονητών (Αμερικάνικα κολλέγια στα έχει φοιτήσει σαν παίχτης) και το ΝΒΑ (μιάμιση σεζόν σαν πρώτος προπονητής).
Στο σημερινό basket blog, o Αντιδραστικός αναλύει τις (νέες) θέσεις και τις κινήσεις των ερυθρόλευκων CENTER μέσα στο "επιθετικό παρκέ", προβλέποντας πως θα κάνουν πάρτυ...

Λοιπόν. Χωρίς προλόγους. Πάμε για ακόμα ένα basket blog. Προχθές μιλήσαμε (υποθετικά πάντα) για το αμυντικό κομμάτι της νέας ομάδας. Σήμερα θα μιλήσουμε λίγο για επίθεση. Και ειδικά για την  "επιθετική λειτουργία" των δύο ερυθρόλευκων σέντερ.

Νίκολα Μιλουτίνοφ και Ζακ Λίντεϊ θα έχουν κομβικό ρόλο στα plays του coach Μπλατ. Πάντα άλλωστε οι center των ομάδων του coach B, είχαν ιδιαίτερο και άκρως σημαντικό ρόλο. Από τον Τάιους και τον Σον Τζέιμς της Μακάμπι, στον Έρικ (πέρυσι) ή τον Ζίζιτς (πρόπερσι) της Νταρουσάφακα. Έτσι και φέτος. Οι δύο ερυθρόλευκοι ψηλοί θα έχουν δικά τους play και ο coach θα κοιτά να τους εκμεταλλεύεται στο έπακρο.

Καταρχήν να τονίσουμε το εξής. Ο σέντερ στα σχήματα του Μπλατ, ΔΕΝ ΤΡΑΒΙΕΤΑΙ στα 11-12m για σκριν. Πάει αυτό, ξεχάστε το. Προφανώς και θα δίνει κάποια σκριν στον guard, αλλά όχι σε κάθε κατοχή (2 ακόμα και 3 φορές μάλιστα) όπως επί Σφαιρό. Ένα ψηλό κορμί δεν θα ταλαιπωρείται ανέβα κατέβα σε κάθε κατοχή, σπαταλώντας δυνάμεις και ενέργεια.

Η βασική θέση που θα καταλαμβάνει ο ψηλός θα ναι κεντρικά στο ύψος της βολής. Εκεί θα στέκεται. Δίνοντας σκριν, σπάζοντας μπάλες, παίρνοντας επιθέσεις. Το κυριότερο, έτσι θα τραβάει ψηλά τον αντίπαλο σέντερ (και γενικά την αντίπαλη άμυνα) και η base line (θα χτυπά πολύ από κει ο coach, με αθλητικούς forwards βλέπε Τουπάν-Τίμα-Παπ) θα μένει σχετικά ανοιχτή.

Ο Μιλουτίνοφ έτσι θα μπορεί να κάνει ΠΑΠΑΔΕΣ. Είναι ένας center, πολύ ψηλός που η μπάλα θα ακουμπά σχεδόν σε κάθε φάση πάνω του. Είναι εκπληκτικός πασέρ (στο μοτίβο που εμφάνισε στην Ευρώπη ο μέγας Νίκολα Βούισιτς) και είμαι βέβαιος πως ο Μπλατ θα εκμεταλλευτεί την τρομερή αίσθηση του παρκέ που έχει ο Σέρβος (τα λέγαμε και τις προάλλες για τους κρυφούς guard).

O δε Λίντεϊ, με την εντυπωσιακή του έκρηξη, ταχύτητα και βέβαια το επιθετικό του ταλέντο (το απέδειξε πέρυσι στο Ισραήλ, ώντας πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος!!) από την κορυφή, θα μπορεί να ΑΠΕΙΛΕΙ. Είτε βάζοντας την μπάλα στο παρκέ (λίγοι Euroleague ψηλοί μπορούν να τον παίξουν στα πόδια), είτε σουτάροντας από τα 5-6m, σημείο από το οποίο είναι αξιόπιστος.

Παράλληλα ένα κλασικό σύστημα* Μπλατ είναι το εξής. Ο guard έχει την κατοχή στην κορυφή. Ο Center βρίσκεται στην βολή. Ένας forward κόβει χαμηλά από την base line και δίνει σκριν στον ψηλό, ο οποίος βυθίζεται γρήγορα προς την ρακέτα. Πάσα από τον guard και άριστη εκμετάλλευση της πίσω ζώνης  με back door κι ενδεχομένως σε miss match κατάσταση. Σε μια τέτοια επίθεση, ο Λίντεϊ θα καρφώνει με alley hoop, ο δε Μιλουτίνοφ άμα δεχτεί καλή πάσα στο ζωγραφιστό είναι ΑΔΥΝΑΤΟ να κοπεί (διαθέτοντας εκπληκτικό κλείδωμα αντιπάλου).

Κλείνοντας την τοποθέτηση να τονίσω και το εξής. Το γρήγορο μπάσκετ που παίζει ο Μπλατ, δεν είναι μόνο οι transition επιθέσεις και οι αιφνιδιασμοί. Κομβικό ρόλο έχουν, οι γρήγορες επιθέσεις κάτω των 14" (όπου η αντίπαλη άμυνα δεν προλαβαίνει να οργανωθεί πλήρως). Οι λεγόμενες ενδιάμεσες επιθέσεις. Ε λοιπόν σε τέτοιες καταστάσεις, θα περνά πολύ γρήγορα η μπάλα μέσα στον center για να παίξει 1vs1 στο low post, πριν προλάβουν να πέσουν πάνω τους βοήθειες. Και αυτός θα ναι ένα βασικός τρόπος αξιοποίησης των Μιλουτίνοφ και Λίντεϊ...

*Αν μπορούσα θα το έδειχνα και σε βίντεο αλλά δεν γνωρίζω πως. Η επίθεση που σας περιέγραψα (σκριν από κάτω προς τα πάνω στη βολή ο small forward στον center, απότομο κόψιμο του ψηλού και back door πάσα μέσα), συνέβαινε κατά κόρρων πέρυσι στην Νταρουσάφακα. Ένα απλό ματς είδα σε επανάληψη την Κυριακή το μεσημέρι (Νταρού-Γαλατά) και είδα τον Έρικ (και γενικά τους ψηλούς του Μπλατ) να κάνουν πάρτυ..! Ξεκάθαρο σύστημα και του NBA.