Η ελληνική γλώσσα είναι πλούσια. ‘’Σαν θέλει η νύφη και ο γαμπρός’’ , ‘’Το πολύ το κύριε ελέησον το βαριέται και ο παπάς΄΄ κλπ κλπ. Ο αρχηγός αποφάσισε να κατέβει στην Arcadia πάλι μόνος του, με μόνο του όπλο ένα καπέλο και ένα χαμόγελο ,πριν καλά καλά μπει στη συνάντηση. Μια συνάντηση που κράτησε 3,5 ώρες. 40 ‘’ για να συμφωνήσουν, και την υπόλοιπη για να σχεδιάσουν το μέλλον της ομάδας , ακριβώς έτσι όπως σχεδιάζει ο πατέρας, και η μητέρα τα σχέδια μιας οικογένειας στο βραδινό τραπέζι.
Ο Βασίλης τον δρόμο του τον χάραξε μια κι έξω τον Ιούλιο του 2010. Στο ημίχρονο του δακρύβρεχτου για εμένα τελικού του μουντιαλ, το δάκρυ που έχυσα για το χαμένο τετ α τετ του Ρομπέν, μου το σκούπισε η ανακοίνωση απο την ΚΑΕ. 7,2 εκατομμύρια για 3 χρόνια. Στα 28 του. Απο τον αντίπαλο που τότε έλυνε κι έδενε παντού(σε κάποιο σημείο ακόμα το κάνει) στον Ολυμπιακό των 25 εκατ μπάτζετ που δεν μπορούσε να σταυρώσει επιτυχία.
Ας μην γελιόμαστε. Πόσοι απο εμάς αν ήμασταν επαγγελματίες και τα έφερνε η ζωη να παίζαμε στον αντίπαλο, στην τότε φάση της καριέρας μας θα αποφασίζαμε το βήμα αυτό; Με το χερι στην καρδιά, εγώ, πιθανότατα, όχι. Θέλει να τα σέρνεις, θέλει άγνοια κινδύνου, θέλει τρέλα, θέλει επίσης να βρεις εκεί που θα πας ανθρώπους να σε πιστέψουν.
Τα είχε όλα αυτά ο Βασίλης. Τα έχει. Βασικά δεν τα σέρνει, ψέμματα. Κρατήρα φτιάχνουν στο πέρασμα του. 1 κύπελλο, 2 ευρωλίγκες ως mvp, 3 πρωταθλήματα εκ των οποίων το τελευταίο πρέπει να το πάρει στο σπίτι του. Αμέτρητες αναμνήσεις, πραγματικά αμέτρητες.
Και όλα αυτά μέσα σε ένα κλίμα εμετικής αντιμετώπισης απο τους αντιπάλους, αντίπαλοι οι οποίοι δεν φάνηκαν ποτέ ικανοί να διαχειριστούν το όχι. Σαν να είσαι ο ωραιότερος του σχολείου και μπορείς να έχεις όποια θέλεις(γιατί το μπατζετ του τότε παναθηναικου, έφερνε πραγματικά όποιον ήθελε) και να σε βαράει στον εγωισμό επειδή μια τότε...σου γύρισε την πλάτη.
Αλλά τι λέμε τώρα; Εδώ ίδια η μερίδα του κόσμου του Ολυμπιακού τον έχει κατακρίνει με μια απόλυτα μηδενιστική τάση που δεν αξίζει ούτε στον 14ο παίκτη της ομάδας. Ο τύπος όμως είναι ατσάλι. Απαντούσε στους αντιπάλους με τρίποντα, πιάνοντας τα αυτιά του, και σε εμάς στο ΣΕΦ με μπαζερ μπιτερ, λεγοντας μας ‘’δεν ακούω’’.
Δεν χωράει αμφιβολία πως είναι ήδη ο κορυφαίος μπασκετμπολίστας στην ιστορία του Ολυμπιακού μας, και μένει να δούμε αν θα γίνει ο πρώτος στην ιστορία που θα περάσει πρώτος σε ασσιστ και πόντους στην ιστορία της ευρωλιγκα. Το σίγουρο είναι πως εγώ προσωπικά νιώθω ευγνώμων για αυτά που έχει χαρίσει στην μπασκετική φανέλα της ομάδας που αγαπώ, θα ένιωθα το ίδιο αν κατι στράβωνε και αποφάσιζε να φύγει και έυχομαι να μείνει άλλα 3 χρόνια ώστε να κλείσει 11 στην ομάδα παίρνοντας όσους περισσότερους τίτλους μπορεί.
Βασίλη σε ευχαριστώ, για όσα μας έχεις χαρίσει!
Vykodin1931
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου