Κίνηση με λογική, που όμως θέλει και κάτι άλλο για να "πιάσει"

Ο Μπόγρης είναι προ των πυλών του ΣΕΦ και ο Stouk αναλύει βήμα - βήμα τα θετικά και τα αρνητικά του παίκτη, αλλά και με τι πρέπει να συνοδευτεί για να έχει επιτυχία.

Ο Γιώργος Μπόγρης απ' ό, τι φαίνεται θα φορέσει την φανέλα του Ολυμπιακού, κάτι που "ψηνόταν" εδώ και κάμποσες μεταγραφικές περιόδους, αλλά τελικά φέτος θα γίνει πραγματικότητα.

Όπως και κάθε απόκτηση παίκτη (πόσο μάλλον όταν μιλάμε για τέτοιου οικονομικού επιπέδου -κασέ περίπου 250.000 το έτος με δεδομένα 2017 είναι... τζάμπα!-), έτσι και αυτή έχει την καλή και την κακή πλευρά της.

Ας μιλήσουμε πρώτα για τα θετικά:

1) Έλληνες σέντερ super top επιπέδου δεν υπάρχουν. Αν θέλετε να χρίσουμε τέτοιους τον Παπαγιάννη και τον Κουφό, οκ ας το κάνουμε. Απλά αυτοί έχουν χαράξει άλλο δρόμο. Αμερικάνικο. Α! Υπάρχει και ο Μπουρούσης... (αν σε ένα παράλληλο σύμπαν έμενε ελεύθερος και οι Αγγελόπουλοι τον έφερναν πίσω θα έκοβα κάθε ενασχόληση με το μπάσκετ και θα το γυρνούσα σε κρίκετ).

Ο Μπόγρης, λοιπόν, είναι, καλώς ή κακώς στο top 4 των Ελλήνων σέντερ. Παίρνεις, λοιπόν, έναν παίκτη από το πάνω ράφι του εγχώριου προϊόντος σου.

2) Παίκτης με σταθερά ανοδική και όχι στάσιμη ή καθοδική πορεία. Θέλετε να πούμε ότι είναι του... 6 ή του 7; Ας είναι. Ξεκίνησε όμως από το...3 όταν έφυγε από τον ΠΑΟ και κάθε χρόνο παίρνει και έναν βαθμό πάνω... Αυτό κάτι δείχνει για την σοβαρότητα και το επίπεδο της δουλειάς του.

3) Δυναμώνει το ελληνικό στοιχείο. Αυτό σε οδήγησε στις επιτυχίες σου, σε αυτό συνεχίζεις και επενδύεις. Συν τοις άλλοις ο συγκεκριμένος παίκτης, αν κάποιος τον έχει ακούσει σε μια συνέντευξη ή σχολιασμό αγώνα, είναι κάτι παραπάνω από σοβαρός σε αυτά που λέει. Καμία σχέση με ό, τι είχαμε στο μυαλό μας χρόνια πριν. Οπότε δύσκολο να μην κουμπώσει με τους υπόλοιπους Έλληνες (συμπαίκτες σε Εθνικές με Μάντζαρη και Παπανικολάου)

4) Έχει απίστευτη εμπειρία στα 28 του. Παιδιά, το να είσαι 2 χρόνια έστω και ρόστερ στα 21 σου σε ομάδα του Ομπράντοβιτς που πήρε ευρωπαϊκό (το 2011 με ΠΑΟ), μετά  να παίζεις Άρη, Πανιώνιο, ΠΑΟΚ (ό, τι καλύτερο πλην αιωνίων στην Ελλάδα) και καπάκι 3 σεζόν Liga Endesa και μάλιστα με επιτυχία δεν είναι και λίγο. Για παράδειγμα ο Στρέλνιεκς δεν μπορεί να επιδείξει κάτι αντίστοιχο...

5) Απειλεί κοντά στο καλάθι, αλλά έχει και ένα πολύ καλό σουτάκι από μέση απόσταση που δίνει λύσεις...

6) Καλός στην άμυνα σώμα με σώμα. Αλλά εδώ που τα λέμε, κορμί 2,10 θα ήταν λίγο περίεργο να μην είναι.

7) Παίκτης ομάδας και όχι εγωισμού. Καμία επιπολαιότητα. Σε 20 λεπτά συμμετοχής παίρνει καμιά 10αριά προσπάθειες σε κάθε ματς και βάζει τις μισές.

8) Με την απόκτηση Μπόγρη έχεις έναν σίγουρο 7-footer, που πάντα χρειάζεται. Αν φύγει τώρα ο Μιλού, αν δεν έχεις Έλληνα σέντερ δεν βγαίνουν τα κουκιά. Από την άλλη αν φύγει του χρόνου, ξέρεις ότι έχεις έναν 7-footer και μετά ψάχνεις στοχευμένα για αθλητικούς.

Για να πάμε τώρα και στα αρνητικά:

1) Αργά πόδια στην άμυνα, που δικαιολογούνται ίσως από το ύψος του. Όμως τα έχει και πρέπει να το πούμε.

2) Δεν καλύπτει τα αργά του πόδια με κοψίματα, όπως π. χ. κάνει ο Μιλουτίνοφ. Δεν έχει ούτε καν... 1 block ανά αγώνα, αλλά πολύ λιγότερο...

3) Κάκιστος στις βολές. Ο Μιλουτίνοφ έχει κοντά στο 70% (άλλος ένας λόγος που τον κάνει να ξεχωρίζει) και ο Μπόγρης περίπου 50%.

4) Αν ο Νίκολα μείνει και φέτος στο λιμάνι, παρακαλάς πια να είναι γερός ο Μπιρτς (ή ο Χ Μπιρτς, αν ο Κεμ δεν μείνει στην ομάδα), γιατί με 2 δεινόσαυρους για πολύ καιρό δεν πας μακριά. Για την ακρίβεια δεν πας πουθενά. Ας θυμηθούμε και τα παραδείγματα της Μπάρτσα με Τόμιτς και Πλάις ή του ΠΑΟ με Ραντούλιτσα και Κούζμιτς.

5) Περίεργο, αλλά ούτε και τα ριμπάουντ είναι το φόρτε του. Σε 20 λεπτά 5 ριμπάουντ μ.ο. δεν το λες και έφεση...

6) Πρέπει πια (το πρέπει με όσο μεγαλύτερα γράμματα μπορείτε να φανταστείτε) να πάρεις ένα πολύ καλό 4-5άρι. Να έχεις έναν δικό σου... Γκιστ. Με Μπόγρη, Μιλουτίνοφ και Μπιρτς θες έναν παίκτη να καλύπτει και τις 2 θέσεις της ρακέτας με άνεση, και για να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο ότι θα ξεκουράζεται ο Πρίντεζης όπως πρέπει και για να μην έχεις άγχος αν πάθει κάτι ο Μπιρτς σωματικό ή... ψυχολογικό, όπως έπαθε στο τελείωμα της σεζόν, και ξεμείνεις με 2 7-footers στο 5.

Αν αναρωτιέστε πού γέρνει η ζυγαριά, θα σας πω ότι... κανείς δεν ξέρει ακόμα!

Τα ρόστερ των ομάδων είναι σαν ντόμινο. Μια κίνηση φέρνει την άλλη, μια κακή μεταγραφή επηρεάζει τις υπόλοιπες.

Όλα έχουν να κάνουν, λοιπόν, από τη μια με το τι ποιότητας 4-5άρι θα αποκτηθεί και με το αν θα μείνει ο Μιλουτίνοφ στην ομάδα και φέτος.

Αν μείνει ο Σέρβος και δεν πάρεις έναν δικό σου Γκιστ (μην με κράζετε που επιμένω στο όνομα. απλά είναι το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα παίκτη που θέλει ή μάλλον χρειάζεται ο Ολυμπιακός) ή αν φύγει ο Σέρβος και δεν τον αντικαταστήσεις με πολύ καλύτερο του Μπιρτς (αφού πια τον ρόλο του δεινοσαύρου θα τον έχει ο Μπόγρης), τότε κάνεις μια μεγάλη τρύπα στο νερό.

Με άλλα λόγια είναι μια κίνηση που από μόνη της δεν θα σου δώσει πράγματα, αν δεν συνδυαστεί με άλλες εξίσου σημαντικές κινήσεις...

ΥΣ: Θέλω πολύ τον Γιόβιτς, αλλά με προϋπόθεση ότι θα πάρεις ένα 2-3άρι με πολύ καλό περιφερειακό σουτ. Μην επανέλθουμε στα προπέρσινα που ο μόνος καλός σουτέρ ήταν ο Λοτζέσκι...

ΥΣ2: Κιτρινισμός, αλλά στα θετικά βάλτε και  την Κοκκίνου που θα έρχεται στα επίσημα.