Στη σειρά με την Μπεσίκτας (της 1 μόλις ήττας σε 8 ευρωπαϊκούς αγώνες φέτος) ο Ολυμπιακός είναι το απόλυτο αουτσάιντερ, σε αγωνιστικό και ψυχολογικό επίπεδο. Πάντα μπορεί να "γυρίσει το χαρτί", αλλά οι πιθανότητες είναι συντριπτικά κατά του...Γράφει ο Stouk
Τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά, αν ο Μπέντο είχε φύγει, ας πούμε, πριν από 1 μήνα. Ο Βούζας (ή ο κάθε Βούζας που θα καθόταν σε αυτή την ηλεκτρική καρέκλα) θα προλάβαινε να ηρεμήσει την ομάδα και να βάλει, αν ήταν δυνατόν, 2-3 καινούρια πράγματα στο παιχνίδι ή να ενσωματώσει (ξανά!) παίκτες με εμπειρία όπως ο Τσόρι και ο Καμπιάσο.
Θα πει κανείς "Μα καλά, οι Τσόρι και Καμπιάσο, που κουβαλάνε τόση εμπειρία, χρειάζονται περίοδο προσαρμογής;". Φυσικά. Ακόμα και νεότεροι από αυτούς, αν μείνουν τόσο καιρό "στον πάγο", είναι μοιραίο να χάσουν τον αγωνιστικό ρυθμό που απαιτείται για αυτό το επίπεδο.
Δυστυχώς, όμως, ο Μπέντο έφυγε εδώ και λίγες μέρες και ο Βούζας θα προσπαθήσει μέσα από 1 ή 2 προπονήσεις που πρόλαβε να κάνει, να στήσει τακτικά έναν τέτοιο αγώνα και να προετοιμάσει τους παίκτες του τόσο αγωνιστικά, όσο και ψυχολογικά.
Η Μπεσίκτας δεν είναι ούτε Μπερ Σεβά, ούτε Αρούκα, αλλά ούτε καν Οσμάνλισπορ. Είναι μια αρκετά καλή ομάδα, πρώτη στην Τουρκία, με μία μόλις ήττα σε 8 ευρωπαϊκούς αγώνες. Για την ακρίβεια, έχει 3 νίκες, 2 με την Μπερ Σεβά στους 32 του Europa και 1 εκτός στο Champions League, μέσα στην έδρα της Νάπολι. Στον ίδιο θεσμό είχε επιπλέον και 4 ισοπαλίες. Η μοναδική της ήττα ήταν πολύ βαριά, την τελευταία αγωνιστική των ομίλων από τη Δυναμό Κιέβου με 6-0.
Εκτός έδρας έχει σκοράρει στους 3 από τους 4 αγώνες (πλην της συντριβής στο Κίεβο).
Γνωστά όλα αυτά, αλλά τα ξαναλέμε, για να καταλάβουμε ότι τα πράγματα θα ήταν δύσκολα, ακόμα και αν ο Ολυμπιακός δεν είχε κανένα πρόβλημα με προπονητές ή παροπλισμένους παίκτες.
Πόσο μάλλον τώρα, που υπήρξε αυτή η ανακατάταξη στην άκρη του πάγκου.
Δεν είναι επί του παρόντος να συζητήσουμε το τι έγινε με τον Πορτογάλο. Όποιος επιθυμεί ας διαβάσει τις τοποθετήσεις του Spaniou και του Αντιδραστικού.
Το ζήτημα είναι ότι μια τέτοια αλλαγή, λίγες μέρες πριν αντιμετωπίσεις έναν τέτοιο αντίπαλο, δεν είναι ό, τι καλύτερο. Πόσο μάλλον όταν αυτή συνοδεύεται από υπαρκτά αγωνιστικά προβλήματα, που παρόλη τη φυγή του Μπέντο δε λύθηκαν. Ξαφνικά ούτε ο Μποτία και ο Ντα Κόστα θα γίνουν... hummer, ούτε ο Παρέδες με τον Σισοκό θα βγάζουν συστημένες σέντρες με κλειστά μάτια...
Αυτά που μπορεί να γίνουν είναι αφενός μεν να υπάρξει αυτή η extra όρεξη των παικτών, που πάντα συνοδεύει την απομάκρυνση ενός ανεπιθύμητου γι αυτούς προπονητή, αφετέρου δε ο κόσμος που θα πάει στο "Γ. Καραϊσκάκης" να αφήσει στην άκρη αυτή την εκ προοιμίου κακή διάθεση που είχε εδώ και καιρό, πριν καν καθίσει στο καρεκλάκι του και να στηρίξει με όλη του τη δύναμη. Όπως παλιά, όπως (σχεδόν) πάντα...
Πολύ σημαντικά πράγματα και τα δύο, αλλά καλώς ή κακώς δεν είναι αρκετά. Όλα αυτά σημαίνουν πως αν έρθει μια πρόκριση (που δεν περνάει μόνο από τον σημερινό αγώνα, αλλά σίγουρα και από το κολαστήριο της έδρας της Μπεσίκτας, οπότε η δυσκολία είναι μεγαλύτερη), θα πρόκειται για έναν από τους μεγαλύτερους ευρωπαϊκούς άθλους του Ολυμπιακού.
Απλά ας είμαστε ρεαλιστές και ας μην έχουμε και πολλές απαιτήσεις....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου