Θρύλε, κατάλαβες τι έκανες;;;

Στη δυσκολότερη Ευρωλίγκα της ιστορίας, ο Ολυμπιακός κατάφερε να προκριθεί μαθηματικά 5 αγώνες πριν το τέλος της κανονικής διάρκειας, ενώ με τη Γαλατά ουσιαστικά θα "σφραγίσει" και το πλεονέκτημα έδρας. Γράφει ο Stouk

Πέρυσι ο Ολυμπιακός αποκλείστηκε από τους 8, σκορπίζοντας απογοήτευση. Θυμάμαι ότι στο μυαλό πολλών επικρατούσε η αίσθηση ότι υπήρξε ένα είδος, ας το πούμε, τέλους εποχής.

Μία σεζόν μόλις μετά από αυτό, οι ερυθρόλευκοι μπήκαν στην πιο δύσκολη Ευρωλίγκα όλων των εποχών, με σκοπό να αποδείξουν ότι είναι ακόμα εδώ.

Και τα κατάφεραν εμφατικά. Η θέση τους στο βαθμολογικό πίνακα μαρτυρά την πλήρη αλήθεια. Δεύτερος, μια μόλις νίκη πίσω από Ρεάλ και ΤΣΣΚΑ. 2 νίκες διαφορά από την Φενέρ. Πρόκριση 5 αγωνιστικές πριν το τέλος. Με νίκη εναντίον της Γαλατά στο ΣΕΦ, κλειδώνει το πλεονέκτημα έδρας (εκτός αν ο Αστέρας κάνει θαύμα με 5/5 έως το τέλος και ο Ολυμπιακός 1/5...).

Σας φαίνεται απλό όλο αυτό;; Κανείς δεν μπορεί να με πείσει ότι είναι. Κάτω από τον Ολυμπιακό βρίσκονται ομάδες όπως η Φενέρ (πέρυσι πήγε τελικό),ο Παναθηναϊκός (με ηχηρές μεταγραφές τύπου Τζέιμς, Μπουρούση και Σίγκλεντον), η Μπάρτσα, η Μακάμπι, η Εφές, η Νταρουσάφακα.

Όλες αυτές η ομάδες έχουν πολλαπλάσιο μπάτζετ από τους ερυθρόλευκους και πολλές από αυτές φανερό στόχο, όχι απλά το F4, αλλά τον τίτλο.

Γνωστά όλα αυτά και χιλιοειπωμένα. Αλλά πείτε μου αλήθεια: Αν τον Οκτώβρη μας έλεγε κάποιος ότι ο Ολυμπιακός θα καθαρίσει πρόκριση και πλεονέκτημα τόσο νωρίς, θα το δεχόμασταν απλά ή μήπως θα τον λέγαμε γραφικό, τρελό, παλαβό ή απλά άσχετο με το άθλημα;

Ο Σφαιρόπουλος και οι παίκτες του κατάφεραν το δύσκολο να φαντάζει απλό ή αναμενόμενο. Σε καμία περίπτωση όμως δεν ήταν.

Σε αυτό έπαιξαν ρόλο και οι τρομερά επιτυχημένες μεταγραφές. Γκριν, Μπιρτς και Ουότερς ήταν προσθήκες... to the point. Ό,τι έλειπε από τον Ολυμπιακό αποκτήθηκε και μάλιστα σχετικά φθηνά.

Η παραπάνω επιτυχία έκανε πολύ πιο τρανταχτή και την περσινή αποτυχία στις μεταγραφές. Στρόμπερι, Τζόνσον - Όντομ, Σον Τζέιμς και Ουόρικ δεν προσέφεραν ποιότητα και το κάτι παραπάνω που χρειαζόταν η ομάδα για να ξεπεράσει δυσκολίες και τραυματισμούς.

Γιατί και φέτος ο Ολυμπιακός έπαιξε ματς χωρίς Πρίντεζη, Σπανούλη, Χάκετ, Λοτζέσκι και άλλους (σχεδόν όλους!) αλλά αυτοί που έπαιζαν αναπλήρωσαν το κενό τους (τις περισσότερες φορές) με επιτυχία.

Η επιτυχία του Ολυμπιακού, λοιπόν, είναι ήδη αρκετά μεγάλη και ηχηρή και είναι λάθος να το βλέπουμε όλο αυτό που κατάφερε η ομάδα ως μια ακόμη μέρα στη δουλειά. Αν τώρα που μιλάμε ο Ολυμπιακός ήταν 6ος ή 8ος και πάλευε για την πρόκριση θα ήταν αλλιώς. Συμβαίνει, όμως, το ακριβώς αντίθετο.

Και ακόμα μεγαλύτερη επιτυχία των παικτών, αλλά και του Σφαιρόπουλου, είναι ό, τι δεν υπάρχει η παραμικρή αίσθηση χαλάρωσης. Ακόμα και μετά από κακές ήττες (Γαλατά, Μακάμπι, Αρμάνι, Μπάμπερκ) η ομάδα αντιδρά και επανέρχεται σε επιτυχημένα αποτελέσματα.

Μακάρι όλοι να συνεχίσουν με την ίδια νοοτροπία και να δούμε τον Ολυμπιακό εκεί που του αξίζει. Στην Πόλη. Γιατί καμία Μπασκόνια, Αστέρας, Εφές, Νταρουσάφακα ή....η άλλη ομάδα με τα πράσινα δεν είναι καλύτεροι του, για να του στερήσουν την παρουσία σε ένα ακόμα F4...

ΥΣ: Με τον Γιανκ του Ιανουαρίου ο Ολυμπιακός ψηλώνει το ταβάνι του. Με τον Γιανκ του Μαρτίου όμως, το πράγμα δυσκολεύει. Τα 2 επόμενα ματς είναι κρίσιμα για τον ρυθμό του και την ψυχολογία του. Όλοι ελπίζουμε στο καλύτερο.

ΥΣ2: Πάντως, ο Μπιρτς και ειδικά ο πολύ βελτιωμένος Μιλουτίνοφ έχουν καταφέρει να μην φαίνεται το κενό του Γιανκ (γιατί περί κενού πρόκειται...).

ΥΣ3: Σε κάθε περίπτωση, την επόμενη φορά που ο Ολυμπιακός θα διαλέξει Αμερικανό σέντερ, θα πρέπει να τον περνάει από... ψυχοτεχνική δοκιμασία. Δεν αντέχω άλλο παίκτη με σωματοδομή κτήνους και ψυχή μικρού παιδιού....

ΥΣ4: Για τον Ουότερς σας τα είπαμε από τους πρώτους. Κάποιοι κράζατε. Τώρα θαυμάζετε...