Πικραθήκαμε με τον αποκλεισμό, εντοπίσαμε τις αιτίες του, αλλά έως εδώ. Ο Ολυμπιακός καλείται να παλέψει για τον τίτλο στους τελικούς, όπου ο "σωλήνας" θα θελήσει να στείλει ξεκάθαρο μήνυμα. Η συσπείρωση γύρω από παίκτες και Σφαιρό (που είναι ακόμα προπονητής...) είναι επιβεβλημένη... Γράφει ο Stouk
Το πόσο μας πίκρανε ο αποκλεισμός από τη Ζαλγκίρις, αλλά και ο προβληματισμός που άφησε πίσω του είναι γεγονός.
Δεν θα κωλοτουμπιάσω, αρχίζοντας να σας λέω ότι το πρωτάθλημα ήταν "ο μεγαλύτερος εξ αρχής στόχος του" κλπ, γιατί ειδικά φέτος ο μεγάλος στόχος ήταν το Βελιγράδι και το ευρωπαϊκό. Τέλος. Αυτό δεν αλλάζει.
Από εκεί και πέρα όμως, υπάρχει και το πρωτάθλημα, που κάθε χρόνο είναι στόχος, έστω και αν φέτος (επαναλαμβάνω) ήταν σε δεύτερο πλάνο.
Ο Ολυμπιακός αντιμετωπίζει εντός των συνόρων μια συγκεκριμένη κατάσταση. Διαιτητές - κομάντος, που εμφανίζονται σαν... guest stars σε ντέρμπι (και δη στο ΟΑΚΑ), κάνουν το "κομμάτι" τους και δεν τους ξαναβλέπεις ποτέ. Παλιές καραβάνες που σε εγχειρίζουν χωρίς να το καταλάβεις. Διαιτητές που έχουν ξεφτιλίσει δικαστικά την ΕΟΚ και εκείνη επιμένει να μην τους περιλαμβάνει στους πίνακες. Πρόεδρος της ομοσπονδίας ένας πρώην αθλητής του ΠΑΟ 150 ετών, πρώην ΠΑΣΟΚΟΣ νυν Συριζαίος, που έχει περισσότερα χρόνια θητείας και από τον Σουλεϊμάν τον Μεγαλοπρεπή στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Και που (τυχαίο, μη νομίζετε...) οι απόψεις του συμβαδίζουν με την πλευρά του εφευρέτη...
Στα εσωτερικά του τώρα ο Ολυμπιακός, για να παρουσιαστεί ικανός να νικήσει θεούς και δαίμονες στους τελικούς, πρέπει να έχει καλή ψυχολογία και φυσικά να επανέλθουν οι τραυματίες του.
Ως προς το πρώτο, αυτό δεν γίνεται να επιτευχθεί αν όλος ο περίγυρος (δημοσιογράφοι και οπαδοί δηλαδή) ασχολούνται με το ποιος θα είναι αντικαταστάτης του Σφαιρόπουλου, ποιος παίκτης πρέπει να έρθει στην θέση κάποιου άλλου που θα φύγει κλπ.
Καταρχήν ο Σφαιρόπουλος είναι ακόμα ο προπονητής της ομάδας. Και εφόσον είναι, οφείλουμε να τον στηρίζουμε μέχρι τέλους. Τα λάθη του τα επισημάναμε, αλλά την ομάδα δεν την ωφελεί το συνεχές σταύρωμά του. Αυτός θα είναι στους τελικούς και αυτός θα ετοιμάσει την ομάδα. Οπότε πρέπει να δουλεύει σε ένα περιβάλλον ήρεμο και όχι... πολεμικό!
Από την άλλη, όσον αφορά τους τραυματισμούς, το να ελπίζουμε σε αποκατάσταση των Πρίντεζη και Μιλουτίνοφ χωρίς παρενέργειες μοιάζει σαν... όνειρο απατηλό. Κι όμως, χρόνος υπάρχει. 13 Μαΐου τελειώνει η κανονική περίοδος και τα playoffs ξεκινούν (λογικά...) 3-4 μέρες μετά, δλδ 17.
Οπότε το 20ήμερο των απόντων θα έχει (λογικά πάλι...) παρέλθει. Θα έχουν , λοιπόν, τουλάχιστον 5 ματς (ου μην και περισσότερα, αν γίνουν κάποιες... βοηθητικές ήττες ή κανονικές, βάση απουσιών) μέχρι τους τελικούς να βρουν ρυθμό, που είναι ένας νορμάλ αριθμός.
Ο στόχος είναι στους τελικούς ο Ολυμπιακός να παρουσιαστεί πλήρης και συσπειρωμένος. Γιατί αυτό το πρωτάθλημα, όταν έχεις πάρει τέτοια πίκρα στην Ευρώπη και όταν εντός των τειχών όλα είναι κατά σου, θα είναι σίγουρα πιο γλυκό.
ΥΣ: Είδα απόψεις του τύπου "καλύτερα να το χάσουμε, μήπως και γίνουν οι αλλαγές που πρέπει". Σοβαρά τώρα;;;; Τόσο χορτασμένοι από τίτλους είμαστε ρε μάγκες και δεν το ξέρω; Ή μήπως δεν φέρνει ύψιστη ικανοποίηση οποιαδήποτε νίκη απέναντι στον εφευρέτη; Σας παρακαλώ, σοβαρευτείτε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου