Θα τα καταφέρει. Πάλι...

Ο σοβαρός τραυματισμός του Γιάνκ έφερε παγωμάρα. Αν, όμως, σκεφτούμε καλύτερα, θα καταλάβουμε ότι αυτή η ομάδα έχει συνηθίσει να αντιμετωπίζει τέτοια (ή παρόμοια) απρόοπτα και μάλιστα να τα ξεπερνά με επιτυχία. Stouk

Για να μην πάμε παλιότερα, ας θυμηθούμε το πρόσφατο παρελθόν και ειδικότερα την τελευταία (υπέρ)πετυχημένη 4ετία.

Τις 3 από τις 4 τελευταίες σεζόν ο Ολυμπιακός κατέκτησε έναν ή περισσότερους σημαντικούς τίτλους με... αίμα! Το σημαίνει αυτό; Τραυματισμοί, αλλαγές παικτών, απρόσμενες αποχωρήσεις, αλλαγές προπονητών και άλλα πολλά, συνθέτουν το παζλ των εμποδίων που βρήκε μπροστά της η ομάδα.

Το 2011, ο Ίβκοβιτς άλλαξε τον Γενάρη 2 Αμερικάνους (Χάουαρντ, Λούκας), φέρνοντας στη θέση τους τον Έισι Λο και τον Ντόρσεϊ. Παράλληλα ο Λάζαρος Παπαδόπουλος στην πορεία έχασε σημαντικό μέρος της σεζόν, ενώ ο Λο γύρισε το πόδι του στον ημιτελικό και στον μεγάλο τελικό αγωνίστηκε 10΄ με ένεση, αλλά ουσιαστικά ήταν απών, αφού ήταν ολοφάνερα επηρεασμένος.

Αποτέλεσμα: Πρωταθλητής Ευρώπης και Ελλάδας

Το 2012 ο Ντόρσεϊ τρελαίνεται στην κυριολεξία και αποχωρεί 1 μήνα με την έναρξη της σεζόν και τότε ο Μπαρτζώκας και η διοίκηση έτρεχαν να τον αντικαταστήσουν. Ο Τζος Πάουελ ήρθε, αλλά παράλληλα ο Μαυροειδής βγήκε Off λόγω τραυματισμού. Το χειρότερο; Ο Μάντζαρης στην Πυλαία (και μάλιστα τον Γενάρη, όταν ξεκινούσε το κρισιμότερο κομμάτι της σεζόν) κόβει τον χιαστό στον γόνατο και μένει εκτός για όλο το υπόλοιπο.

Αποτέλεσμα: Back to back πρωταθλητής Ευρώπης

Πέρυσι η σεζόν ξεκινάει με ήττα-σοκ από τον ΠΑΟ στο κεκλεισμένων των πυλών ΟΑΚΑ, ο Μπαρτζώκας παραιτείται και έρχεται ο Σφαιρόπουλος. Αυτό όμως δεν ήταν το μόνο απρόοπτο. Ο Πρίντεζης μετά το ΟΑΚΑ έμεινε σχεδόν 2 μήνες εκτός. 

Πριν τον αγώνα με την Φενέρ στο ΣΕΦ (που έκρινε ουσιαστικά πλεονέκτημα στα playoff) τραυματίζονται Σπανούλης και Μάντζαρης και παίζουν με ένεση. Αποτέλεσμα ήταν ο Ολυμπιακός να χάσει αγώνα και διαφορά της νίκης του στην Τουρκία. Ο Σπανούλης ξανάπαιξε στα playoff, ενώ γενικότερα η σεζόν στιγματίστηκε και από τους τραυματισμούς του Πέτγουεϊ και του Παπαπέτρου (δεν έπαιξε στους τελικούς με ΠΑΟ).

Αποτέλεσμα: Τελικός Ευρωλίγκα και Πρωτάθλημα Ελλάδας (με σκούπα)

Που θέλω να καταλήξω; Αυτή η ομάδα, αυτή η φουρνιά παικτών, αυτά τα "φεγγάρια", αν θέλετε, που διανύει ο Ολυμπιακός τα τελευταία χρόνια, τον έχουν κάνει να πηγαίνει... αγκαζέ με κάθε είδους πρόβλημα, αλλά παράλληλα τον έχουν προικίσει με μια σχεδόν μαγική δύναμη να βγαίνει πάντα δυνατότερος μέσα από αυτά.

Απόδειξη η νίκη στην Πόλη. Χωρίς Γιανκ, με Σπανούλη τραγικό (και με θέμα στο γόνατο, όπως αποδείχθηκε) και Πρίντεζη με 5 φάουλ στην παράταση, αναδείχθηκαν πρωταγωνιστές που ίσως λίγοι περίμεναν.

Ο Παπαπέτρου πήρε κρίσιμες προσπάθειες και τα κατάφερε, ο Χάντερ 1 μήνα προηγουμένως στα πιτς και έκανε επιβλητική εμφάνιση, ο Λοτζέσκι έβαλε τρίποντα-φωτιά στην παράταση, ενώ ακόμα και ο Αθηναίου (3η λύση στον άσσο) ευστόχησε σε τρίποντο που άλλοι θα φοβούνταν ίσως και να τολμήσουν καν. Και όλα αυτά συνέβησαν με ενορχηστρωτή τον Χάκετ, που μετά την Πυλαία έδειξε ποιος είναι και γιατί αποκτήθηκε.

Προσωπικά, έχω την αίσθηση ότι οι δυσκολίες λειτουργούν σαν ντόπα για αυτήν την ομάδα. Την ανεβάζουν, την κάνουν να συσπειρώνεται και να βγάζει πρωταγωνιστές από την εφεδρεία.

Μην ανησυχείτε, λοιπόν, για τίποτα. Βάλτου δύσκολα του Ολυμπιακού και άστον. Θα βρει τη λύση...